-
1 intentus
intentus adj. with comp. and sup. [P. of intendo], attentive, intent, waiting, eager: Romani intenti festinare, S.: milites pugnae proventum exspectabant, Cs.: intenti ora tenebant, V.: intentis oculis contemplari: in eā re intentis animis, Cs.: aliis negotiis, S.: dimicationi ultimae, L.: celerandae victoriae intentior, Ta.: quem pueri intenti ludo exercent, V.: aliquo negotio intentus, S.: intenti quam mox signum daretur, eagerly awaiting, L.: intenti paratique si lacesserentur, i. e. to see whether, etc., L.: intentus, sive... sive, etc., watchful, L.: eo intentior ad victoriam niti, S.: intentiore eum custodiā observare, L.: intentior disciplina, stricter, Ta.: intentissima conquisitio, L.: omnia intentissimā curā acta, L.—Of style, vigorous, nervous: sermo: pars orationis.* * *intenta -um, intentior -or -us, intentissimus -a -um ADJeager/intent, closely attentive; strict; intense, strrenuous; serious/earnest -
2 intentus
intentus intentus, a, um усердный, заботящийся о чем-л. -
3 intentus
intentus intentus, a, um сильный -
4 intentus
intentus ūs, m [2 TA-], a stretching out: palmarum intentūs.* * *intenta -um, intentior -or -us, intentissimus -a -um ADJeager/intent, closely attentive; strict; intense, strrenuous; serious/earnest -
5 intentus
[st1]1 [-] intentus, a, um: part. passé de intendo. - [abcl][b]a - tendu, raidi, qui a de la tension. - [abcl]b - tendu sur, étendu, tapissé, couvert (d'une tenture). - [abcl]c - dirigé vers, lancé contre. - [abcl]d - tendu, appliqué, attentif. - [abcl]e - augmenté, fort, intense.[/b] - intentus arcus, Cic.: arc bandé. - intenta bracchia remis, Virg.: bras tendus sur les rames. - aliquo negotio intentus, Sall. C. 2: appliqué à une tâche, occupé à une tâche. - intentus in occasionem, Liv.: à l'affût d'une occasion. - in quod coepit pertinax et intenta (ira), Sen, Ira. 1, 1, 2: (la colère) s'acharne et s'applique à son entreprise. - mentes ad pugnam intentae, Caes.: esprits tendus vers le combat. - intentus delicto, Tac.: sévère pour une faute. - nihil sane intentus, Sall. C. 16, 5: ne songeant à rien. - intentiores custodiae, Liv.: gardes plus vigilants. - intentior disciplina, Tac.: discipline plus ferme. - oratio intenta et vehemens, Cic.: style énergique et véhément. - intento pretio, Tac. H. 1, 89: avec augmentation de prix. - intenta silentia, V.-Fl.: profond silence. [st1]2 [-] intentŭs, ūs, m.: action de tendre; tension. - radii fracti intentu aeris, Apul.: rayons rompus par la résistance de l'air.* * *[st1]1 [-] intentus, a, um: part. passé de intendo. - [abcl][b]a - tendu, raidi, qui a de la tension. - [abcl]b - tendu sur, étendu, tapissé, couvert (d'une tenture). - [abcl]c - dirigé vers, lancé contre. - [abcl]d - tendu, appliqué, attentif. - [abcl]e - augmenté, fort, intense.[/b] - intentus arcus, Cic.: arc bandé. - intenta bracchia remis, Virg.: bras tendus sur les rames. - aliquo negotio intentus, Sall. C. 2: appliqué à une tâche, occupé à une tâche. - intentus in occasionem, Liv.: à l'affût d'une occasion. - in quod coepit pertinax et intenta (ira), Sen, Ira. 1, 1, 2: (la colère) s'acharne et s'applique à son entreprise. - mentes ad pugnam intentae, Caes.: esprits tendus vers le combat. - intentus delicto, Tac.: sévère pour une faute. - nihil sane intentus, Sall. C. 16, 5: ne songeant à rien. - intentiores custodiae, Liv.: gardes plus vigilants. - intentior disciplina, Tac.: discipline plus ferme. - oratio intenta et vehemens, Cic.: style énergique et véhément. - intento pretio, Tac. H. 1, 89: avec augmentation de prix. - intenta silentia, V.-Fl.: profond silence. [st1]2 [-] intentŭs, ūs, m.: action de tendre; tension. - radii fracti intentu aeris, Apul.: rayons rompus par la résistance de l'air.* * *Intentus, huius intentus: vt Intentus palmarum. Cic. Estendement et menacement de mains. -
6 intentus
1. intentus, a, um, I) Partic. v. intendo, w. s. – II) PAdi. m. Copar. u. Superl., 1) heftig, stark, febris, Cels.: impetus intentior, Sen.: Ggstz., ut altera pars orationis lenis atque summissa, sic haec intenta ac vehemens esse debet, Cic. de or. 2, 211. – 2) gespannt (bildl.), a) gespannt = voll Erwartung, animus, Cic.: omnes milites intenti (mit gespannter Aufmerksamkeit) pugnae proventum exspectabant, Caes.: intentiores utrimque custodiae, beide Teile waren mehr auf ihrer Hut, Liv. – cum Maria corde intentissimo pasceretur, Augustin., serm. 104, 1: mutato vultu intentissimus cogitare coepi, Augustin. conf. 8, 12. – m. Ang. worauf? durch in od. ad od. adversus alqd od. durch bl. Dat., auf etw. gespannt, mit Spannung wartend, -lauernd, auf etw. achtend, -aufmerksam, in omnem occasionem, Liv.: ad id tantum, Liv.: adversus omnes motus Philippi, Liv.: mens intenta malis, Ov. – m. folg. quam, zB. intenti, quam mox signum daretur, Liv. 5, 45, 1: m. folg. si (ob), intenti paratique, si lacesserentur, Liv. 35, 11, 9; vgl. Frontin. 1, 5, 16: m. folg. sive... sive, zB. intentus, sive Etruria se interim sive Latini aut Hernici moverint, wachsam auf alle Bewegungen, sei es von E. od. von den L. od. H., Liv. 6, 6, 13. – b) voll Aufmerksamkeit auf eine Vornahme, mit Dat. od. m. ad od. m. in u. Akk. = aufmerksam auf etw. achtend, eifrig mit etw.————beschäftigt, um etw. bemüht, auf etw. bedacht, operi agresti od. rustico, Liv. u. Liv. epit: libello, Flor.: servilibus officiis, Sall.: intentus morti, Tac.: agendo Galliarum censui intentus, Tac.: celerandae victoriae intentior, Tac.: non ante umquam Volscos nec ducibus legendis nec exercitui scribendo intentiores fuisse, Liv.: inter id instruendae fraudi aliquanto intentior quam muniendis castris aut ulli militari operi, Liv.: publicas ad curas, tätig in Amtsgeschäften, Tac.: intentior (bereitwilliger) ad dicto parendum, Liv.: toto in hoc intentus est animo, Sen. – m. pro u. Abl., populus Romanus multo acrior intentiorque pro ultione Reguli quam pro victoria fuit, Flor. 2, 2, 26. – mit Abl. = durch etwas angezogen, in Spannung erhalten, aliquo negotio intentus, Sall. – bes. v. Soldaten, gespannt auf den Kampf, schlagfertig, absol., oft verb. paratus et intentus, intentus paratusque, armatus intentusque, Sall., Liv. u. Tac.: m. Dat., dimicationi ultimae instructus (gerüstet) intentusque, Liv. 1, 15, 2: m. ad od. in u. Akk., exercitus ad proelium intentus ornatusque, Tac. hist. 3, 63: cum adunata omnis classis et intenta in navale bellum esset, Iustin. 2, 12, 18. – c) angestrengt, rüstig, rastlos, eifrig, v. Pers., Sall. u.a.: curae intentiores, Liv.: intentissima cura, Liv. – v. Soldaten, diensteifrig, stramm im Dienst, Tac. – d) gesteigert = streng, intentiorem fore disciplinam, Tac. ann. 12, 42. – e) ernsthaft, im Ernst,————Ggstz. risu, Tac. ann. 13, 3: Ggstz. in speciem, Tac. ann. 1, 52.————————2. intentus, ūs, m. (intendo), die Anspannung, Ausdehnung, intentu aëris, Apul. apol. 15. – dah. das Ausstrecken, palmarum intentus (Plur.), Cic. Sest. 117.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intentus
-
7 intentus [1]
1. intentus, a, um, I) Partic. v. intendo, w. s. – II) PAdi. m. Copar. u. Superl., 1) heftig, stark, febris, Cels.: impetus intentior, Sen.: Ggstz., ut altera pars orationis lenis atque summissa, sic haec intenta ac vehemens esse debet, Cic. de or. 2, 211. – 2) gespannt (bildl.), a) gespannt = voll Erwartung, animus, Cic.: omnes milites intenti (mit gespannter Aufmerksamkeit) pugnae proventum exspectabant, Caes.: intentiores utrimque custodiae, beide Teile waren mehr auf ihrer Hut, Liv. – cum Maria corde intentissimo pasceretur, Augustin., serm. 104, 1: mutato vultu intentissimus cogitare coepi, Augustin. conf. 8, 12. – m. Ang. worauf? durch in od. ad od. adversus alqd od. durch bl. Dat., auf etw. gespannt, mit Spannung wartend, -lauernd, auf etw. achtend, -aufmerksam, in omnem occasionem, Liv.: ad id tantum, Liv.: adversus omnes motus Philippi, Liv.: mens intenta malis, Ov. – m. folg. quam, zB. intenti, quam mox signum daretur, Liv. 5, 45, 1: m. folg. si (ob), intenti paratique, si lacesserentur, Liv. 35, 11, 9; vgl. Frontin. 1, 5, 16: m. folg. sive... sive, zB. intentus, sive Etruria se interim sive Latini aut Hernici moverint, wachsam auf alle Bewegungen, sei es von E. od. von den L. od. H., Liv. 6, 6, 13. – b) voll Aufmerksamkeit auf eine Vornahme, mit Dat. od. m. ad od. m. in u. Akk. = aufmerksam auf etw. achtend, eifrig mit etw. beschäftigt, um etw. bemüht, auf etw. bedacht, operi agresti od. rustico, Liv. u. Liv. epit: libello, Flor.: servilibus officiis, Sall.: intentus morti, Tac.: agendo Galliarum censui intentus, Tac.: celerandae victoriae intentior, Tac.: non ante umquam Volscos nec ducibus legendis nec exercitui scribendo intentiores fuisse, Liv.: inter id instruendae fraudi aliquanto intentior quam muniendis castris aut ulli militari operi, Liv.: publicas ad curas, tätig in Amtsgeschäften, Tac.: intentior (bereitwilliger) ad dicto parendum, Liv.: toto in hoc intentus est animo, Sen. – m. pro u. Abl., populus Romanus multo acrior intentiorque pro ultione Reguli quam pro victoria fuit, Flor. 2, 2, 26. – mit Abl. = durch etwas angezogen, in Spannung erhalten, aliquo negotio intentus, Sall. – bes. v. Soldaten, gespannt auf den Kampf, schlagfertig, absol., oft verb. paratus et intentus, intentus paratusque, armatus intentusque, Sall., Liv. u. Tac.: m. Dat., dimicationi ultimae instructus (gerüstet) intentusque, Liv. 1, 15, 2: m. ad od. in u. Akk., exercitus ad proelium intentus ornatusque, Tac. hist. 3, 63: cum adunata omnis classis et intenta in navale bellum esset, Iustin. 2, 12, 18. – c) angestrengt, rüstig, rastlos, eifrig, v. Pers., Sall. u.a.: curae intentiores, Liv.: intentissima cura, Liv. – v. Soldaten, diensteifrig, stramm im Dienst, Tac. – d) gesteigert = streng, intentiorem fore disciplinam, Tac. ann. 12, 42. – e) ernsthaft, im Ernst, Ggstz. risu, Tac. ann. 13, 3: Ggstz. in speciem, Tac. ann. 1, 52.
-
8 intentus [2]
2. intentus, ūs, m. (intendo), die Anspannung, Ausdehnung, intentu aëris, Apul. apol. 15. – dah. das Ausstrecken, palmarum intentus (Plur.), Cic. Sest. 117.
-
9 intentus
-
10 intentus
I 1. a, umpart. pf. к intendo2. adj.1) сильный ( febris CC): энергичный, живой ( sermo C); бурный, стремительный ( impĕtus Sen)2) напряжённый, насторожившийся, внимательный ( animus C); напряжённо ожидающий, выжидающий (i. in occasionem L; i. alicui rei O; in, ad или adversus aliquid L)3) усердно занимающийся, преданный (i. alicui rei Sl, L, T etc. или aliquā re Sl); готовый (exercitus ad proelium i. T; classis intenta in navale bellum Just)4) ревностный, тщательный ( cura L); строгий ( disciplina T)II intentus, ūs m. [ intendo ]напряжение, растяжение или сопротивление ( aĕris Ap); протягивание ( palmarum C) -
11 intentus
thorough, tense, anxious, strict. -
12 intentus
, intenta, intentum (m,f,n) c. dat.усердно занимающийся чем-нибудь -
13 Ecce spectaculum dignum, ad quod respiciat intentus operi suo deus
Вот зрелище, достойное того, чтобы на него оглянулся бог, созерцая свое творение.Сенека, "О провидении", II, 9.Фесслер, - начальник основанного Злобиным в Вольске учебного заведения, в мемуарах своих, приготовленных к печати (но не напечатанных), уже после смерти Сперанского писал: "Вскоре пришла к нам ужасная весть о том, что почтенный и добродетельный муж, истинный христианин, неизменно верный патриот, неутомимый государственный деятель, знаменитый Сперанский пал под злоухищрениями и ударами своих врагов, и, быв внезапно схвачен, без допроса отвезен в Нижний. Его судьбы напомнили мне слова Сенеки: "ecce spectaculum dignum, ad quod respiciat intentus operi suo Deus". (Русская старина, 1902, № 4.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ecce spectaculum dignum, ad quod respiciat intentus operi suo deus
-
14 intendo
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
15 intense
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
16 intensus
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
17 gewärtig
gewärtig, a) erwartend oder zu erwarten habend: paratus ad alqd (bereit für etc., z.B. ad omnem eventum). – einer Sache nicht gew. (sich nicht versehend), imprudens alcis rei. – etwas od. einer Sache gew. sein (etw. gewärtigen, zu gewarten, zu gewärtigen haben), exspectare alqd (erwarten od. zu erwarten haben übh.); sperare alqd (zu hoffen haben); timere alqd (zu befürchten haben). – man ist einer Sache gew. (man hat etwas od. es steht zu erwarten, zu gewärtigen), alqd in exspectatione est (es steht zu erwarten); alqd instat od. imminet (es droht zu kommen); alqd futurum videtur (es scheint eintreten zu wollen, z.B. identidem iam in urbem futurus videbatur impetus). – b) als Dienender bereitstehend: paratus ad alqd (bereitstehend). intentus ad alqd (gespannt wartend auf etc.); verb. paratus et intentus ad alqd. – des Zeichens u. Winkes des Feldherrn g., ad signum et nutum ducis intentus (z.B. agmen): jedes Befehls g., paratus et intentus ad omne imperium: des Befehls, Winkes g. sein, praesto esse; paratum et intentum esse (z.B. omnibus momentis): des Befehls, Winkes jmds. g. sein, alci praestolari; praesto esse, si quid imperet; ad omnia, quae velit, praesto esse.
-
18 intendo
intendo, ĕre, intendi, intentum (intensum) - tr. - [st1]1 [-] tendre, bander, raidir; étendre, allonger. - tendere balistam in aliquem, Plaut. Bacch.: armer la baliste contre qqn. - arcum intendere: tendre un arc. - nox visa intendi, Liv. 7, 28: on vit la nuit s'étendre. - vespera intendente (s.-ent. se), Amm.: sur le soir. - intendere stupea vincula collo, Virg. En. 2: mettre une corde de chanvre au cou. - cutem intendere, Plin.: distendre la peau. - primam syllabam intendere, Gell.: allonger la première syllabe. - vela secundi intendunt Zephyri, Virg. En. 5: des Zéphyrs favorables gonflent les voiles. [st1]2 [-] tendre sur, appliquer, tapisser, couvrir, orner. - intendere sertis, Virg.: tapisser de guirlandes. [st1]3 [-] tendre vers, diriger contre, lancer; diriger des menaces contre, menacer. - aciem in omnes partes intendere, Cic.: porter ses regards de tous côtés. - intendere pugnam parem in omnes pares, Liv.: engager le combat sur tous les points à la fois. - telum in aliquem intendere: diriger une arme contre qqn. - litem alicui intendere: intenter un procès à qqn. - intendere bellum, Liv.: porter la guerre. - intendere probra, Tac.: adresser des injures. - intendere minas, Tac.: faire des menaces. - periculum quod in omnem intenditur, Cic.: le péril qui menace tout le monde. - nobilitas, nec ii modo in quos crimen intendebatur sed universi, Liv. 9: tous les nobles, et pas seulement ceux qui étaient poursuivis comme criminels. [st1]4 [-] diriger (ses pas), se diriger. - quo intendam? Ter.: où (dois-je) aller? - intendere iter aliquo, Liv.: se diriger quelque part. - intendere coeptum iter, Liv.: poursuivre sa marche. [st1]5 [-] tendre (l'esprit ou les sens), rendre attentif, être attentif, s'appliquer, songer à, se proposer de, viser à. - intendi animo in..., Liv.: être attentif à... - intendere animum ad...: appliquer son attention à. - ministros temptare arduum videbatur mulieris usu sceleris intentae adversus insidias, Tac. An. 14, 3: il paraissait difficile de corrompre les serviteurs d'une femme [ rendue attentive aux trahisons] = qui se méfiait des trahisons [en raison de son habitude du crime] = car elle était habituée aux crimes. - intendere aures ad... Ov.: tendre l'oreille à... - intendere animum ad aliquid, Cic (in aliquid, Sall.; alicui rei, Hor.): appliquer son esprit à qqch. - intendere vim rei, Quint.: concentrer ses efforts sur une chose. - intendere libro, Plin.-jn.: donner son attention à un livre. - quocumque intenderat, res adversae erant, Sall. J. 74: partout où il dirigeait ses pensées, le destin lui était contraire. - animum cogo sibi intentum esse, Sen.: j'oblige mon esprit à être attentif à lui-même. - quod intenderat, Sall.: ce qu'il avait projeté. - haud segniter intendit, Tac. An. 11: elle prit une résolution hardie. - intendere ad nuptias, Just.: songer au mariage. - totus in se intendit, Sen.: il est absorbé dans sa propre contemplation. - intentus in aliquem: portant son attention sur qqn. - intendere eodem: viser au même but. - intendere ut... Cic.: viser à... - intendere se ad firmitatem, Cic.: travailler à se fortifier. - intendere se adversarium in..., Cic.: se porter l'adversaire de... - intendere aliquem ad custodiae curam, Liv.: inciter qqn à se tenir sur ses gardes. - intendere (animo) aliquid: se proposer qqch. [st1]6 [-] donner de l'intensité, augmenter, renforcer, grandir, hausser, forcer (son, voix). - intendentibus se tenebris, Liv.: alors que l'obscurité croissait. - intendere vocem, Virg.: déployer sa voix, grossir sa voix. - intendere pretia, Tac.: faire monter les prix. - intendere formidinem, Tac.: accroître l'effroi. - intendere luxum principis, Tac.: ranimer les plaisirs du prince. - intendere odium, Tac.: redoubler de haine. - intendere leges, Plin.-jn.: faire une application rigoureuse des lois. [st1]7 [-] affirmer, prétendre énergiquement. - intendit se oportere facere: il prétendit qu’il devait faire. - hanc se intendit esse, Ter.: elle soutient qu'elle est cette personne. - voir intentus* * *intendo, ĕre, intendi, intentum (intensum) - tr. - [st1]1 [-] tendre, bander, raidir; étendre, allonger. - tendere balistam in aliquem, Plaut. Bacch.: armer la baliste contre qqn. - arcum intendere: tendre un arc. - nox visa intendi, Liv. 7, 28: on vit la nuit s'étendre. - vespera intendente (s.-ent. se), Amm.: sur le soir. - intendere stupea vincula collo, Virg. En. 2: mettre une corde de chanvre au cou. - cutem intendere, Plin.: distendre la peau. - primam syllabam intendere, Gell.: allonger la première syllabe. - vela secundi intendunt Zephyri, Virg. En. 5: des Zéphyrs favorables gonflent les voiles. [st1]2 [-] tendre sur, appliquer, tapisser, couvrir, orner. - intendere sertis, Virg.: tapisser de guirlandes. [st1]3 [-] tendre vers, diriger contre, lancer; diriger des menaces contre, menacer. - aciem in omnes partes intendere, Cic.: porter ses regards de tous côtés. - intendere pugnam parem in omnes pares, Liv.: engager le combat sur tous les points à la fois. - telum in aliquem intendere: diriger une arme contre qqn. - litem alicui intendere: intenter un procès à qqn. - intendere bellum, Liv.: porter la guerre. - intendere probra, Tac.: adresser des injures. - intendere minas, Tac.: faire des menaces. - periculum quod in omnem intenditur, Cic.: le péril qui menace tout le monde. - nobilitas, nec ii modo in quos crimen intendebatur sed universi, Liv. 9: tous les nobles, et pas seulement ceux qui étaient poursuivis comme criminels. [st1]4 [-] diriger (ses pas), se diriger. - quo intendam? Ter.: où (dois-je) aller? - intendere iter aliquo, Liv.: se diriger quelque part. - intendere coeptum iter, Liv.: poursuivre sa marche. [st1]5 [-] tendre (l'esprit ou les sens), rendre attentif, être attentif, s'appliquer, songer à, se proposer de, viser à. - intendi animo in..., Liv.: être attentif à... - intendere animum ad...: appliquer son attention à. - ministros temptare arduum videbatur mulieris usu sceleris intentae adversus insidias, Tac. An. 14, 3: il paraissait difficile de corrompre les serviteurs d'une femme [ rendue attentive aux trahisons] = qui se méfiait des trahisons [en raison de son habitude du crime] = car elle était habituée aux crimes. - intendere aures ad... Ov.: tendre l'oreille à... - intendere animum ad aliquid, Cic (in aliquid, Sall.; alicui rei, Hor.): appliquer son esprit à qqch. - intendere vim rei, Quint.: concentrer ses efforts sur une chose. - intendere libro, Plin.-jn.: donner son attention à un livre. - quocumque intenderat, res adversae erant, Sall. J. 74: partout où il dirigeait ses pensées, le destin lui était contraire. - animum cogo sibi intentum esse, Sen.: j'oblige mon esprit à être attentif à lui-même. - quod intenderat, Sall.: ce qu'il avait projeté. - haud segniter intendit, Tac. An. 11: elle prit une résolution hardie. - intendere ad nuptias, Just.: songer au mariage. - totus in se intendit, Sen.: il est absorbé dans sa propre contemplation. - intentus in aliquem: portant son attention sur qqn. - intendere eodem: viser au même but. - intendere ut... Cic.: viser à... - intendere se ad firmitatem, Cic.: travailler à se fortifier. - intendere se adversarium in..., Cic.: se porter l'adversaire de... - intendere aliquem ad custodiae curam, Liv.: inciter qqn à se tenir sur ses gardes. - intendere (animo) aliquid: se proposer qqch. [st1]6 [-] donner de l'intensité, augmenter, renforcer, grandir, hausser, forcer (son, voix). - intendentibus se tenebris, Liv.: alors que l'obscurité croissait. - intendere vocem, Virg.: déployer sa voix, grossir sa voix. - intendere pretia, Tac.: faire monter les prix. - intendere formidinem, Tac.: accroître l'effroi. - intendere luxum principis, Tac.: ranimer les plaisirs du prince. - intendere odium, Tac.: redoubler de haine. - intendere leges, Plin.-jn.: faire une application rigoureuse des lois. [st1]7 [-] affirmer, prétendre énergiquement. - intendit se oportere facere: il prétendit qu’il devait faire. - hanc se intendit esse, Ter.: elle soutient qu'elle est cette personne. - voir intentus* * *Intendo, intendis, intendi, intentum et intensum, intendere. Cic. Tendre.\Intendere arcum, cui contrarium est Remittere. Pli. Bander.\Pergin'sceleste intendere? Plaut. Continuer, Perseverer, Poursuyvre.\Intendere alicui rei. Plin. iunior. Entendre à quelque chose, et y prendre garde.\Quae conuenire intendentibus vt Oratores fiant, existimo. Quintil. Qui s'efforcent et taschent d'estre Orateurs.\Prima parte orationis hoc intendit, vt actionem, etc. Quint. Il pretend à cela, Il tend à cela.\Intendi acies longius non potest. Cic. La veue ne se peult pas estendre plus loing.\Aciem acrem in omnes partes intendere. Cic. Regarder attentivement de toutes parts.\Actionem. Quintil. Intenter une action contre aucun, Dresser et encommencer aucune poursuite contre aucun, Poursuyvre aucun en justice, Intenter un proces.\Animum intendere, cui contrarium est Relaxare. Plin. iun. Esveiller son esprit et le rendre attentif à faire quelque chose.\Ad illa mihi pro se quisque acriter intendat animum, quae vita, qui mores fuerint. Liu. Prenne garde ou applique son esprit à regarder et considerer quelle, etc.\Quo animum intendat, facile perspicio. Cic. A quoy c'est qu'il pretend.\Animum in regnum intendere. Sallust. Tascher d'obtenir le royaume.\Animum alicui rei. Horat. Appliquer son esprit à quelque chose.\Si, quod animo intenderat, perficere potuisset. Cic. Ce qu'il avoit proposé et intention de faire, Ce à quoy il tendoit.\Intendi animo in rem aliquam. Liu. Estre ententif.\Ardorem exercitus. Tacit. Augmenter.\Bellum in aliquem intendere. Liuius. Tourner la guerre contre luy.\Ad id vnum omnes cogitationes intendit. Liuius. Il tourne toutes ses pensees à cela seul.\Repudio consilium quod primum intenderam. Terent. Que j'avoye pensé de prendre premierement et de suyvre, ou Auquel je tendoye.\Crimen in aliquem. Liu. Le blasmer.\Cupiditates. Tacit. Augmenter.\Curam alicui rei. Plin. Avoir soing de quelque chose.\Totam curam in belli apparatum intendit. Liu. Il met toute sa cure, tout son soing et solicitude à, etc.\Fruditionem suam. Plin. iunior. Desployer son scavoir.\Fallaciam in aliquem. Terent. Faire quelque finesse et tromperie.\Falsum. Cic. Mettre en faict, ou en avant une chose faulse.\Formidinem. Tacit. Accroistre, Augmenter.\Formulam iniuriarum alicui intendere. Sueton. Le mettre en proces en cas d'injure, Intenter proces en matiere d'injure.\Fugam longiorem intendere. Liu. S'enfuir plus loing.\Gloriam. Tacit. Augmenter, Accroistre.\Intendunt in ea quae perspicua sunt. Cic. Entendent et s'amusent à choses cleres.\Os in hostem intendit. Tacit. Il tourna son visage contre, etc.\Incerti quam in partem intenderent iter. Liu. Ne scachants où ils alloyent.\Iter coeptum in Italiam intendere. Liu. Poursuyvre son chemin en Italie.\Iter ad Praetorem. Liu. S'en aller au Preteur.\Laborem et studium intendere: cui contrarium est Releuare. Plin. iun. Accroistre et augmenter.\Laborem suum in aliquid. Quintil. Appliquer, Employer.\Litem alicui. Cic. Intenter un proces contre aucun, Le mettre en proces.\Lusus principis intendere. Tacit. Augmenter.\Manus. Ouid. Tendre les mains.\Metum. Tacit. Faire paour.\Neruos intendere et Remittere, contraria. Plin. Estendre.\Oculos. Plin. iun. Regarder attentivement sans cligner les yeulx, Ficher ses yeux droict à quelque chose.\Officia. Sallust. S'efforcer de faire son debvoir.\Periculum. Cic. Menacer de faire desplaisir.\Se ad firmitatem intendere. Cic. Se roidir.\Se aduersarium in aliquem intendere. Caelius ad Ciceronem. Se declarer son ennemi.\Se bona fide in multa simul intendere animus totum potest. Quintil. S'estendre et appliquer.\Hanc se intendit esse, vt est audacia. Terent. Elle feinct d'estre ceste ci de quoy nous parlons.\Vela. Virgil. Estendre les voiles au vent.\Quo nunc primum intendam? Terent. De quel costé iray je?\Intendit petere Apuliam. Liu. Il s'en va en Apulie, Il dresse son chemin vers Apulie.\Intendere. Cels. Augmenter, Accroistre.\Intendere vincula collo. Virgil. Lier par le col.\Intendere locum sertis. Virg. Mettre des bouquets par la voye, Poursemer un lieu de bouquets. -
19 arcus
arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc. - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409. - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn. - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn. - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel. - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.* * *arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc. - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409. - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn. - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn. - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel. - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.* * *Arcus, huius arcus, m. g. Une voulte.\Dicare arcum. Tacit. Desdier un arc triomphal.\Arcus. Virgil. Arc à fleiches.\Acer arcus. Virgil. Fort arc.\Aduncus arcus. Ouid. Courbé, comme quand il est tendu ou bendé.\Laxus. Silius. Desbendé.\Sinuatus. Ouid. Courbé, quand il est bendé, Arc bendé.\Adducere arcum. Virg. Bender l'arc, Entoiser dedens un arc.\Contentus arcus. Ouid. Bendé, Tendu.\Curuare arcum. Stat. Bender, Tendre.\Arcu tela dirigere. Horat. Tirer de l'arc, Descocher fleiches.\Expedire alimenta arcu. Tacit. Tuer à l'arc des bestes pour se nourrir.\Expellere sagittam arcu. Ouid. Descocher une sajette, ou fleiche.\Fallit arcus dexteram. Senec. Quand on ne frappe point ce à quoy on tiroit.\Flectere arcum coactis cornibus. Senec. Bender.\Intendere arcum. Senec. Bender.\Intentus arcus. Cic. Bendé.\Lentare arcum. Stat. Plier, Bender.\Lunare arcum. Ouid. Courber, Bender.\Petere aliquem arcu. Stat. Assaillir, ou Frapper.\Porrigere arcum. Ouid. Confesser estre vaincu, Rendre les armes.\Remissus arcus. Horat. Desbendé.\Retendere arcum. Stat. Desbender.\Retentus arcus. Ouid. Desbendé.\Sinuare patulos arcus. Ouid. Bender.\Tendere arcum. Horat. Bender.\Tendere aliquo arcum. Pers. Adresser vers quelque lieu.\Arcus dicitur in nubibus. Cic. L'arc au ciel.\Imbrifer arcus. Tibullus. Qui ameine la pluye. -
20 intensus
intensus, a, um part. passé de intendo. [st2]1 [-] tendu. [st2]2 [-] intense, violent. [st2]3 [-] attentif.* * *intensus, a, um part. passé de intendo. [st2]1 [-] tendu. [st2]2 [-] intense, violent. [st2]3 [-] attentif.* * *Intensus, siue Intentus, Participium, siue Nomen ex participio. Cic. Entendu, ou Tendu.\Intento opus est animo. Cic. Ententif, ou Attentif.\Intentus arcus. Plin. Bandé.\Vt intentiore eum custodia asseruarent. Liu. Qu'ils le gardassent plus soingneusement.\Intento atque infesto exercitu in Numidiam procedit. Sallust. Prest et appareillé de combatre.\Intentis alimentorum pretiis. Tacit. Augmentez.\Intentior sermo. Cic. Parolle haulte et ayant vehemence.\Intentus. Liu. Ententif, Soingneux et diligent envers quelque chose.
См. также в других словарях:
intentus — index earnest, intense, intent, vigilant Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Pluribus intentus minor est ad singula sensus. — См. За все браться ничего не сделать … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
intento — (Del lat. intentus, acción de tender hacia.) ► sustantivo masculino 1 Acción y resultado de intentar: ■ lo logró en el tercer intento. SINÓNIMO tentativa 2 Propósito o designio: ■ quiso llevar a cabo el intento. 3 DEPORTES Tentativa frustrada de… … Enciclopedia Universal
intent — [in tent′; ] for n., also [ in′tent΄] adj. [L intentus, pp. of intendere: see INTEND] 1. firmly directed or fixed; earnest; intense [an intent look] 2. a) having the mind or attention firmly directed or fixed; engrossed [intent on his studies] … English World dictionary
intent — I. noun Etymology: Middle English entente, from Anglo French, from Late Latin intentus, from Latin, act of stretching out, from intendere Date: 13th century 1. a. the act or fact of intending ; purpose; especially the design or purpose to commit… … New Collegiate Dictionary
Mago (genus) — Taxobox name = Mago image caption = image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae familia = Salticidae subfamilia = Amycinae tribus = Amycini genus = Mago genus authority = O. P Cambridge, 1882… … Wikipedia
intent — intent1 /in tent /, n. 1. something that is intended; purpose; design; intention: The original intent of the committee was to raise funds. 2. the act or fact of intending, as to do something: criminal intent. 3. Law. the state of a person s mind… … Universalium
Mago (spider) — Mago Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnida … Wikipedia
intento — intento1 /in tɛnto/ agg. [dal lat. intentus, part. pass. di intendĕre tendere, dirigere, rivolgere ]. 1. [che si concentra su un oggetto particolare, con la prep. a : avere il pensiero, la mente i. alla meditazione ] ▶◀ attento, concentrato (in) … Enciclopedia Italiana
intent — in|tent1 [ınˈtent] adj [Date: 1600 1700; : Latin; Origin: intentus, a past participle of intendere; INTEND] 1.) be intent on/upon (doing) sth to be determined to do something or achieve something ▪ She was intent on pursuing a career in business … Dictionary of contemporary English
intent — {{11}}intent (adj.) very attentive, late 14c., from L. intentus attentive, eager, waiting, strained, pp. of intendere to strain, stretch (see INTEND (Cf. intend)). Related: Intently. {{12}}intent (n.) purpose, early 13c., from O.Fr. entente, from … Etymology dictionary